Highlights

Het centrum valt uiteen in twee gedeelten: Casco Antiguo (oude centrum), ten oosten van deRambla Mendez Nuñez. Ten westen van deze straat ligt Centro Traditional, wat aan het centrum werd toegevoegd nadatde eerste stadsmuur werd verplaatstvan de Rambla naar de huidige Avenida Dr Gadea.Uiteindeljk moest ook die muur wijken voor een verkeersader. 

Ayuntamiento(stadhuis)–Plaza de Ayuntamiento 1

In de 13eeeuw vinden de eerste gemeentevergaderingen plaats in kathedraal San Nicolas.De bouw van Ayuntamiento wordt gestart, maar door voortdurend gebrek aan geld wordt het gebouw pas na 127 jaar bouw in 1668 afgerond. Het ontworpen gebouw (groter dan het huidige)doetdienst als feestzaal, kerk, kapel, kerker, archief, kantoorgebouw, rechtbank en vergaderzaal.In 1691volgtverwoestingdoor het driedaags Frans bombardement, maar in 1699 start de reconstructie, die wordt belemmerd door de Spaanse Successieoorlog(1701-1714 met Frankrijk en Duitsland tegen de rest van West-Europa). De plannen worden gewijzigd naareen gebouwvan kleinere omvang.In 1730 volgt een nieuwe poging totbouw,maar de dood van dehoofdarchitect vertraagt alles weer,totdat een andere architect hetgebouwin 1780 afrondt.Op de trap hangt koperen bord aan de eerste tree met daarop‘Cota Cero’, dat feitelijk op 3,407 meter boven zeepeil ligt. Dit is de officiële standaard voor hoogtemeting inheel Spanje. De standaard is berekend uit een gemiddelde van vier metingen per dag tussen 1870 en 1872 in de haven, op de plaats waar nu een standbeeld staat (foto).Het plateau waarop het beeld staat is het officiële nulpunt.

Tossal de Manises (Lucentum), Albufereta

Op ongeveer 3,5km van het huidige stadscentrum, liggen de overblijfselen van het Carthaags-Romeinse ‘Akraleuke’ of ‘Lucentum’(Lichtstad). Deze historische nederzetting stamt uit de 5eeeuw voor Christus, ligt op 38 meter boven de zeespiegel en is ongeveer vijf voetbalvelden groot. In de derde eeuw voor Christus verandertde nederzetting door bouw van een stadsmuur met torens, waardoor de stad meer en meer Romeinse karakteristieken krijgt.

Casa Carbonell-Passeig Esplanada d’España 1

In het begin van de 20eeeuwgaat textielgigant(uniformen leger 1ewereldoorlog) Enrique Carbonell op doktersadvies met zijn zieke dochter regelmatig naar Alicante voor het zachte en droge klimaat. Tijdens éénvan de reizen moeten zedoor pech hun weg lopend vervolgen en komenze smerig,met bezwete en kapotte klerenaanin het chique Hotel Palas. Het personeel weigert hen vanwege hun besmeurde uiterlijk. Carbonell is ‘ontstemd’, waarop hij besluit de grond naast het hotel te kopen. Hij neemtwraak door een gebouw te realiseren dat hethotelletterlijk en figuurlijk in de schaduw zet.Enrique Carbonell sterft vlak voor de opening van zijn pronkstuk.Het pand heeft 365 ramen; voor iedere dag per jaar eentje. Niet per toeval evenveel als het aantal palmbomen op de boulevard. Momenteel zijn in het gebouw winkels, kantoren, restaurantsen appartementen gevestigd. Casa Carbonell zette het voormalige hotel (faillietgegaanen wordt nu gebruikt door de gemeente) inderdaad letterlijk en figuurlijk in de schaduw.In 1926 boort een watervliegtuig uit Algiers zich in 1 van de Torentjes. De twee inzittenden komen om het leven.

Basilica deSanta Maria–Plaza Santa Maria 1

Deze basiliek wordt tussen de 14etot 16eeeuw gebouwd op de fundamenten (te zien door de glazen platen) van eenMoorse Moskee, zoals zoveel kerken in Spanje. Delinker toren is later bijgebouwd, omdat men het gebouw niet symmetrisch genoeg vondvoor het toenmalige bezoek van de Spaanse koningin.Links op de 1efoto: Museo MACA Semperemet vele moderne werken van de lokale modernist Sempereen nog beroemdere kunstenaars.Ook de basiliekheeft onder vuur gelegenen dat is te zien opde fotorechtsboven. Sommigekogelszit nog in de muur. Verderop zit de flank van deze kerk vol kogelgaten.Precies tegenover de kerk zit een vrij toegankelijk dakterras La Milagrosa met prachtig uitzicht.Daar bevindt zich een soberebar, waar depotjes met plasticplantjes de pret niet bederven. Zon-technisch is dit een uitstekendnamiddag-terras.

Concatedral de San Nicolásde Bari–Plaza del Abad Penalva 2

Deze kerk, gebouwd tussen 1613en 1662werd kathedraal in 1959. Ook deze kerkis gebouwd op de fundamenten van een moskee.De architectuur is Valenciaans-Gotisch en wordt gezien als een van de mooiste voorbeelden van Spaanse Barok. Dezeco-kathedraal heeft zes onderling verbonden zijkapellen en een kooromgang rond de ronde nis (apsis).

Castillo de Santa Barbaraop de berg Benacantil

Het kasteel van Santa Barbara is dé toeristische trekpleister van Alicante.De eerste bouw wordtgestart door de Moren en vind plaats vanaf 711 op de -voor de stad dominante -berg Benacantil (‘Banu-Qatil’).Het kasteel wordtna de Reconquista in 1248veroverd op de Moren. De Fransen bombarderen het kasteel in 1691 en enkele jaren later is het drie jaar in handenvan deEngelsen tijdens de Successieoorlog. De laatste grote schermutselingen vinden plaats tijdens een bombardement in 1873 door de Cantonalistas (revolutionairen).Vanaf de 18eeeuw verliest het kasteelzijn militaire importantie en wordthet door Franco gebruikt als gevangeniswaarin hij zijn tegenstanders opsluit. Sinds 1963 is Santa Barbara open voor publiek.Hoewel het kasteel beschikt over een lift-te bereiken via de tunnelop de boulevard-is een wandeling naar bovenpittig,maarprachtig. Start vanaf Plaza del Carmen in de oude wijk Santa Cruz, waar je de middelste straat naar boven neemt. Daarna volgt een goed begaanbare maar steile wandeling naar boven. Reken daarvoor 20 tot 30 minuten, hoewel het ook, met zweetdruppeltjes,te doen is binnen tien minuten. In het kasteel is een bar met terras dat een prachtig uitzicht over de baai heeft.Duidelijk te zien in de rotsen is het silhouet van een gezicht. Volgens de overlevering betreft het de vader van Cantara, de bloedmooie Moorse dochter van de Kalief. Er bestaan vele versies van dit verhaal, maar in iedere versie wordtCantara smoorverliefd op Ali, die met zijnrivaalAlmazorstrijdt om de hand van Cantara. Vader schrijft een wedstrijd uitvoor beiden met een zware opdracht. Ali kiest ervoor de opdracht niet uit te voeren, maar met veel romantiek het hart van Cantara te winnen. Almazor wint de wedstrijd en als Ali het bruiloftstafereel ziet springt hij over de kasteelmuren zijn dood tegemoet. Cantara springt hem vol verdriet achterna.De schuldbewustevader laat zich opsluiten in een van de torentjes en vraagt Allah hem passend te straffen. Hij sterft van de honger en verschijnt als silhouet in de rotsen. Duizenden jaren moet hij zijn straf ondergaan en door erosie zal het gezicht en daarmee zijn zonde slijten.De bewoners van de stad besloten hun stad te hernoemen naar Ali en Cantara.

Mercado–Av. Alfonso El Sabio 10

Centrale markt van Alicante mag gerust het verdriet van Alicante worden genoemd.Gelegen in een wijk die naar de markt is vernoemd (Mercado), aan het einde van de Rambla.De architectuur iseclectische met ornamenten uit het Valenciaans modernisme. Het gebouw is ontworpen in 1915 en voltooid in 1922. De binnenruimte bestaat uit twee verdiepingen met vele stalletjes vis, vlees, groente en fruit. Vrijwel alles ziet er even vers uit en iedereen iseven vrolijk. Hier en daar kun je aan een minibarretje een versnapering krijgen. De markt is geopend van 7:30 tot 14:30 uur en is zeker een bezoekje waard.

Tot zover Mercado zoals je die nu kunt bezoeken. Het verleden van Mercado heeft echter diepe wonden geslagen in de gemeenschapvan Alicante.Zoals hiervoor beschreven had Franco de hulp van Mussolini ingeroepen om Alicante te bombarderen en zo geschiede op 25 mei 1938 om 11:17uur in de ochtend. De fascisten lieten 90 zware bommenop de stadvallen, waarvan veel op Mercado, waar uiteraard alleen burgersaanwezig waren. Het luchtalarm werkte niet en er vielen tussen de 275 en 393 burgerdoden, waarvan meer dan honderd lichamen die niet meer konden worden geïdentificeerd. Ook vielen er ruim 1.000 gewonden.De klok in Mercado is nooit gerepareerd en staat sindsdien nog steeds op 11.17uur in de ochtend, de tijd van het bombardementen is nog steeds te vinden inMercado.

Stadsmuur

Hoewel enkele delen van destadsmuur inmiddels worden bewaard, is duidelijk dat deze historische muur heeft moeten wijken voor de modernisering van Alicante. De muur had meerdere stadspoorten, waaronder op de locatiewaarnu Plaza Portal d’Elche is. Vandaar naar noord en daarna naar oost tot aan waar nu de muur naar boven start. Aan de zeezijde liep de muur vanaf Plaza Portal d’Elche tot aan het punt waar de kasteelmuur slingerend richting zee loopt. Toen in de 19eeeuw de stad bleef groeien heeft men de stadsmuur verlegd naar het westen, waar nu de Avenida Dr. Gadea ligt. Uiteindelijk moest ook dezemuur wijken voor de nieuwbouw van allerlei gebouwenen de aanleg van een verkeersader.Stadsmuur 13eeeuwStadsmuur vanaf 1850

Straatjes en pleintjes

Plaza Portal de Elche

Prachtig pleintje aan de Rambla Méndez Núñez, herkenbaar aan de enorme bomen en de kiosk in het midden, die centraal op het sfeervolle terras staat. De bomen zijn van de oorspronkelijk Zuid-Amerikaanse Ficus Macrophylla-familie, herkenbaar aan de dikke wortels die vanuit de kruin inde grond groeien. De gemeente heeft veel werk aan het inperken van de wortels, omdat ze een direct gevaar vormen voor de fundamenten van de oude gebouwen rond het plein.De vroegere stadsmuur van Alicante liep over de Rambla.Eén van de stadspoorten was gelegen aan dit plein, dat door de eeuwen heen vele namen en vormen heeft gehad. Eén van de eerdere namen was ‘Plaza de las Horcas’, oftewel Plein van de Galgen, omdat hier tot 1811 de openbareexecutiesvan de ter dood veroordeeldenwerden voltrokken.Een tijd na de afschaffing van de doodstraf werd in het midden van het plein een fontein gebouwd, omringd door 16 lantaarns en vier kiosken op de hoeken van het plein. De fontein was jarenlang dé watervoorziening voor inwoners.Het water werd aangevoerd omliggendebergen.De huidige kiosk is een replica van een van de vroegere hoekkiosken.

Calle San Francisco

Deze straat is hét symbool voor de nieuwe start van de stadin 2012. In dat jaarbereikteAlicante het hoogtepunt van criminaliteit: veel Noord-Afrikaanse illegalen, welig tierende illegale prostitutie, harddrugsen daarmee gepaard gaande openbare geweldplegingen.De gemeente greep in door het centrum van deze ellende, Calle San Francisco, om te bouwen tot een vrolijke pretpark-achtige straat. Destraatstenenwerden groen/geel geschilderd en er werden grote kleurrijkepaddenstoelengeplaatst. Om die reden heet de straat nu in de volksmond Calle Setas, oftewel Paddenstoelenstraat. Het plan slaagde en de straat wordt tegenwoordiggezamenlijk gebruikt door zakenmensen, toeristenen bewoners. Typisch is het grote aantal tapasbarretjes aan het begin van de straat, waar desfeer relaxed en gezellig is.

Plaza Santisima Faz

Sfeervol, toeristischplein met palmbomen en aantrekkelijketerrassen.De meesterestaurants rechts op de foto zijn van ééneigenaar, die de touwtjes strak in handen schijnt te hebben.Het plein staat bekend om de vele proppers, die werkelijk iedereen aanspreken en de onderlinge concurrentie proberen te winnen metietwat opdringerige grappen en grollen.

Winkelgebied Maisonnave

Niet voor niets wordt bij alles aangegeven hoe ver het ligt van Avenida Maisonnave.Deze brede straat ligt centraal in het drukke winkelgebied van Alicante, waarbij modezaken dominant zijn. Als 6eop de lijst van duurste winkelstraten in Spanje biedt Maisonnave een uitgebreid winkelaanbod van El Corte Ingles, tot Massimo Dutti (mijn persoonlijke favoriet) van klein tot groot en uiteraard alle bekende grote ketens.Grootste en bekendste winkelgebied van de hele Costa Blanca!

Plaza de Gabriel Miró

Dit plein is herkenbaar aan dezelfde ‘Olifantenbomen’ als op Plaza Porte del Elche. Aan het einde van de 19eeeuw werd de drinkwatervoorziening verplaatst van Plaza PortaldeElche naar Gabriel Miró. Ook deze fontein werd voorzien van water uit de Alt Vinalopóstreek. Deze vallei isbekend om z’n eetdruivendie in heel Spanje ommiddernacht worden gegeten om voorspoed te wensen.Midden achter op de foto rechts is het fraaie oude postkantoor (Oficina Correos) te zien.Het beeld in de fontein op Plaza de Gabriel Miró heet ‘Moza del Cántaro’,oftewel‘Meisje met de kruik’.Dit beeld is geïnspireerd op de beeldschone Susanna, het overbuurmeisje van de lokale beeldhouwer. Deze Vicente Bañuls was zo betoverd door het meisje met bruine haren en blauwe ogen, dat hij bij haar vader bleef aandringen om van haar een beeld temogen maken. Vader vond Susanna echter te jong en bovendien was het sociaal gezien onaanvaardbaar. Deze standvastigheid verdween als sneeuw voor de zontoen er een som geld werd geboden, waarna Susanna een jaar betrokken is geweest bij de totstandkoming van ‘La Aguadora’, zoals we het nu kennen.